Εφημερίδα "Αλήθεια"
Αρ. Φύλλου 5683
26 Φεβρουαρίου 2018
ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕΛΩΔΙΑ
Συναισθηματικός «Καιρός»
ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΕΛΛΑ ΠΕΤΡΙΔΟΥ
Ανεξάντλητο αποδεικνύεται το ποιητικό και μελωδικό ταλέντο
της Στέλλας Πετρίδου. Μιας Στέλλας που, παρά το νεαρό της ηλικίας της,
καταφέρνει να είναι πρωταγωνίστρια σε όλες τις φάσεις της ζωής της… Ως μάνα
(και μάλιστα τριών παιδιών), ως σύζυγος, ως νοικοκυρά, ως γυναίκα, ως
ανθυποπλοίαρχος του Λιμενικού, ως ποιήτρια… Με ζηλευτή συνέπεια και συνέχεια
καθώς έχει ήδη στο ενεργητικό της μια επιτυχημένη πορεία στην ατομική και
οικογενειακή ζωή αλλά και πέντε, παρακαλώ, ποιητικές συλλογές που συνοδεύονται
μάλιστα και από αντίστοιχα δισκάκια με τραγούδια…
Πρόσφατα, λοιπόν, είχαμε τη χαρά να γίνουμε κοινωνοί της
πέμπτης συλλογής και αντίστοιχων μελωδιών της Στέλλας Πετρίδου με την ονομασία
«Ο καιρός»… Σε μια ακόμα άρτια έκδοση, όπως και οι προηγούμενες συλλογές από
τον εκδοτικό οίκο «άλφα πι» του Γιάννη Παληού. Ενας καιρός που δεν έχει άμεση
σχέση με τα μετεωρολογικά φαινόμενα αλλά κυρίως με τα χρόνια που βιώνουμε, με
τα χρόνια που περνάνε, με τον καιρό που είναι πανδαμάτωρ, που «τάμα αφήνει στον
Αδη να ναι το τέλος του παντοτινό».
Κάθε ποιητική συλλογή της Πετρίδου είναι αφιερωμένη σε μια
ενότητα που μας συγκινεί… Η πρώτη στην αγάπη («Μίλα μου γι’ αγάπη») το 2015, η
δεύτερη στον «Αποχωρισμό» (2016), η τρίτη στην «Προσφυγιά» (2016), η τέταρτη
στη «Θάλασσα και Ουρανό» (2017) και η πέμπτη και τελευταία στον «Καιρό» (2017)…
Με λίγα λόγια, ούτε λίγο ούτε πολύ, η Στέλλα μέσα σε τρία μόλις χρόνια είχε την
έμπνευση να καταθέσει στο άψυχο χαρτί μύχιες σκέψεις της και για όλα όσα έχουν
σχέση με καταστάσεις καθημερινές, με φάσεις της ζωής μας που μας απασχολούν,
μας προβληματίζουν, μας αγγίζουν, μας συγκινούν. Με μία ιδιαίτερη
συναισθηματική φόρτιση, με κατανυκτική εξομολόγηση, με ξεχωριστή ευαισθησία…
Αγωνίες και ανησυχίες
Ο «Καιρός» μιλά απευθείας στις καρδιές μας εκφράζοντας και
τις δικές μας αγωνίες αλλά και τις ανησυχίες. Χωρίς όμως να παραλείπει να
εντρυφά σε όλα αυτά και η αγάπη αλλά και η αισιοδοξία, παρά το ότι «ο καιρός
στο σκοτάδι/μήτε σαλεύει, μήτε λυγά. Μοιάζει με έρμο καράβι/ σε άδεια θάλασσα
να κολυμπά». Η Στέλλα όμως ζωγραφίζει με όμορφα στιχάκια και την πραγματικότητα
που μας περιβάλλει… Κάποιες φορές την απογοήτευση («Παιδί μου τάξανε φτερά/ και
μου παν, θα πετάξω, όμως δε μου ‘πανε μ’ αυτά, πόσο ψηλά θα φτάσω»). Την
αντίσταση («… κι αν κόντρα βρω τον άνεμο, μαζί του θα παλέψω»). Τη μοναξιά και
την απομόνωση («Μοναχός γυρνώ/ σ’ ένα δρόμο που δε βγάζει πουθενά. Γύρω μου
σκόνη και καπνός. Είναι κανείς; (…) Μοναχός γυρνώ/μα αποζητώ η μοναξιά μου να
μου φύγει, να βρω το δρόμο της χαμένης μου φωνής. Ζωή ζητώ.»). Τις δυσκολίες
της ζωής («Περπάτησα φουρτούνες τρομαγμένες, μπουνάτσες που γαλήνευαν στο φως,
πελάγη που χανόντουσαν για μέρες, σε ομίχλες που ξεχύνονταν εμπρός»). Τη
λησμονιά («Αχ, να ‘χε δεύτερη ζωή/ να μη χανόταν το φιλί/στης λησμονιάς την
άκρη»). Την αισιοδοξία («Ανοιξε τα μάτια, μην τα κλείνεις/Τα όμορφα αν θες να
δεις/μάθε στα δύσκολα να ζεις/κι από τα δύσκολα/να παίρνεις και να δίνεις»).
Μας «αγγίζει»!
Η Στέλλα Πετρίδου με τα ποιήματα και τα τραγούδια της
αγγίζει ευαίσθητες χορδές της ψυχής μας… Μπορεί κάποια στιγμή να μας
μελαγχολεί, αλλά και με τα τόσα βάσανα η ζωή πάλι γλυκιά είναι. Μπορεί τα
όνειρα να μένουν ανεκπλήρωτα, όμως «με δίψα νιότης γράψε σε τοίχο απέραντο
λευκό του ταξιδιού σου το γραφτό και, μην ξεχνάς, πως συ ορίζεις ό, τι θα ‘
σαι».
Ο «Καιρός» κοσμείται και από όμορφα σκιτσάκια του
δεξιοτέχνη, και σ’ αυτά, Γιώργη Διλμπόη.
Να υπενθυμίσω ότι η Στέλλα Πετρίδου έχει εισπράξει μέχρι
τώρα πολλά βραβεία και επαίνους για το ποιητικό και μελωδικό έργο της και ότι η
τελευταία συλλογή της συνοδεύεται και από ένα σι ντι με τραγούδια που έχουν
μελοποιήσει οι Αγγελος Μελέκος, Νίκος Μαρδάς και Κώστας Πατσιοδήμος και
αποδίδουν οι Παντελής Θαλασσινός και Νίκος Μαρδάς και Μαρία Καραγκιόζη.
Δημήτρης Φρεζούλης
Δημοσιογράφος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου