Δευτέρα 8 Ιανουαρίου 2018

Ο Δημήτρης Φρεζούλης γράφει για το βιβλίο "Θάλασσα κι Ουρανός" της Στέλλας Πετρίδου

Εφημερίδα "Αλήθεια"
Φύλλο 5635
Δευτέρα, 13 Μαρτίου 2017

Ύμνος στη θάλασσα
ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΣΤΕΛΛΑ ΠΕΤΡΙΔΟΥ

Η Στέλλα Πετρίδου με τέσσερις ποιητικές συλλογές (εκδόσεις άλφα πι) που συνοδεύονται και με ποιητικές μελωδίες στο ενεργητικό της, μπορεί να είναι απόλυτα ικανοποιημένη και υπερήφανη για το μέχρι τώρα πνευματικό έργο της. Και με ένα μουσικό dvd με μελοποιημένη ποίηση και τραγούδι (Βιβλιοπωλείο Πάπυρος) αφιερωμένο στην «Αιγνούσα, το όμορφο νησί». Μια νεαρή κοπέλα η οποία ευτυχεί να έχει καταξιωθεί στον επαγγελματικό (ανθυποπλοίαρχος και υποδιοικητής στη Σχολή Πλοιάρχων Οινουσσών) και οικογενειακό τομέα (μητέρα τριών παιδιών), αλλά και στον πνευματικό με τα ποιήματα και τις συνθέσεις της. Καταφέρνοντας να συνδυάσει και να συνδέσει όλα όσα αγαπά και αποτελούν τον έρωτά της με τρόπο θαυμαστό. Άξια θαυμασμού για το ανήσυχο πνεύμα της που σαν της θάλασσας τα κύματα ποτέ δεν ησυχάζει. Όχι μόνο ταιριάζοντας στίχους αλλά και γράφοντας μουσική στην οποία επενδύει με υπέροχο τρόπο τη δική της ποίηση.
Η Στέλλα Πετρίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λέσβο, αλλά δεν έμεινε στα περιορισμένα όρια του νησιού. Σπούδασε Φιλοσοφία, Παιδαγωγική, Ψυχολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και κατόπιν αποφοίτησε από τη Σχολή Δοκίμων Υπαξιωματικών Λιμενικού Σώματος. Και, όπως φαίνεται, η θάλασσα την είχε μαγέψει από μικρή και αποφάσισε να βρίσκεται συνέχεια κοντά στο υγρό στοιχείο. Το ταλέντο της φάνηκε από την πρώτη συλλογή της («Μίλα μου γι αγάπη», 2015) για να επιβεβαιωθεί στη δεύτερη («Αποχωρισμός» 2016) και στην τρίτη («Προσφυγιά» 2016). Στις δύο τελευταίες και με τραγούδια.

«Θάλασσα και ουρανός»
Και φέτος μας χαρίζει την τέταρτη συλλογή της με τίτλο «Θάλασσα και ουρανός», με αντίστοιχο μουσικό ντι βι ντι αφιερωμένα στους ναυτικούς μας. Και σε ποιον άλλον θα μπορούσε να χαρίσει αυτά τα ποιήματά της η Στέλλα, που είναι ποτισμένα με την αρμύρα της θάλασσας παρά στους υπηρέτες της τους ναυτικούς. Η θάλασσα κι ο ουρανός που κυριαρχούν από το πρώτο μέχρι το τελευταίο ποίημα και που είναι η μόνιμη συντροφιά των ναυτικών στα μακρινά ταξίδια τους. Εμπνευσμένα τα περισσότερα ποιήματα από τη θάλασσα, πότε γαλήνια και πότε τρικυμισμένη, για την οποία θρέφει μια εξαιρετική λατρεία. Είναι ένας ύμνος στη θάλασσα, αλλά και στους ναυτικούς. Μεταλαβιές με νερό θαλασσινό, άλλοτε γλυκές κι άλλοτε πικρές, κάποιες μαγευτικές, κάποιες άλλες ονειροπόλες, κάποιες τρίτες νοσταλγικές…

Ανεξάντλητος έρωτας
Ανεξάντλητος ο έρωτας της Στέλλας Πετρίδου για τη θάλασσα, την υμνεί σε κάθε ευκαιρία… «Γεννιέσαι μια στιγμή κι η αλμύρα σε δροσίζει/Τα μάτια σου εκεί, στο όνειρο που ελπίζει/Γαλάζια πανδαισία, μπροστά σου σε μαγεύει/Τι όμορφη, θα πεις, τα πάθη σου θεριεύει»… Και ακόμα «Απέραντη, ανεξάντλητη/ορμητική, φουρτονιασμένη/κρυστάλλινη, ηλιόλουστη/ γαλήνια, θεριεμένη. Αστείρευτα ρομαντική/απίστευτα ανυπόφορη/γαλήνια, κρύα/δαντελένια, εκκεντρική. Μάγισσα, αφέντρα/γυναίκα κι ερωμένη. Θάλασσα, όλα εσύ»… Και πόσο μας μοιάζει… «Κάθε μου φόβο μυστικό/τον αγκαλιάζεις/ και σα γυναίκα ερωτική/ έρωτα βγάζεις/ και μου ταιριάζεις»…
Κάθε ποίημα αλλά και τραγούδι της Στέλλας αποπνέει και κάτι διαφορετικό που έχει σχέση με τη θάλασσα και τους ναυτικούς… «Σε μια βαλίτσα κρύβω χρόνια, αποχωρώ/ στη μαύρη θάλασσα τις πίκρες μου πετώ/ κι αν με ρωτήσουν, γιατί μόνο μου περνώ,/ καρδιά θα δείξω που κομμάτια της σκορπώ»… Και πικρές, ή μήπως γλυκές, αλήθειες: «Με καταιγίδες και βροχές/ με ήλιο και με χιόνια/ φάγαμε μες τα πέλαγα/ τα πιο καλά μας χρόνια. Θάλασσα κι ουρανός/ και πώς περνάει ο καιρός/ Θάλασσα κι ουρανός/ και πλώρα ένας κρυφός καημός»…

Θαλασσινός και θάλασσα
Και βέβαια θάλασσα και θαλασσινοί είναι άρρηκτα «δεμένοι» μεταξύ τους: «Θαλασσινός και θάλασσα στο αίμα μου κυλάει/ Σε κάθε μου ανάμνηση εκείνη αναπολώ/ κι η ανάσα μου να κρατηθεί ιώδιο ζητάει. Θαλασσινός και θάλασσα για πάντα νοσταλγώ. Ρυτίδα μου στο μέτωπο μ΄ αλάτι χαραγμένη. Τα χέρια γέρικα, γυμνά, μ’ αλμύρα πότισα. Μα ποια στεριά να συγκριθεί με σένα, μαγεμένη; Θαλασσινός και θάλασσα για πάντα αγάπησα»…


Να είσαι καλά Στέλλα να υμνείς τη θάλασσα και τους θαλασσινούς μας και να εμπνέεσαι από αμφότερους και να μας χαρίζεις τέτοια ποιήματα και τραγούδια.

Δημήτρης Φρεζούλης
Δημοσιογράφος

Το άρθρο αναδημοσιεύθηκε και στο προσωπικό του προφίλ εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου