Σάββατο 24 Ιουνίου 2017

Μητέρα φύση..

Μητέρα φύση, σε καλώ. Είσαι εδώ; Είσαι εδώ;
Τα μάτια ανοίγω στο κενό για να σε δω. Είσαι εδώ;

 Μητέρα φύση, σου μιλώ. Είσαι εδώ; Είσαι εδώ;
Ψάχνω να σε βρω όπου σταθώ κι όπου βρεθώ. Είσαι εδώ;

Μητέρα φύση, δεν ξεχνώ. Είναι μικρό, πολύ μικρό,
το χέρι που άπλωσα γυμνό κόντρα σε σένα. Είναι μικρό.

Μητέρα φύση, δε ζητώ. Δεν προσδοκώ, δε νοσταλγώ.
Αργό το βήμα μου, αργό. Σ’ ό,τι δεν φτάνω, δεν τολμώ.

Μητέρα φύση, πως θρηνώ. Ποιος είμαι εγώ, τι θέλω εγώ;
Γιατί στο λάθος τριγυρνώ και σε αρρωσταίνω και μεθώ;

Μητέρα φύση, ό,τι κι αν πω, φταίω εγώ. Δεν είμαι εγώ.
Σα ξεγελιέμαι, σε πονώ. Δεν είμαι εγώ, δεν είμαι εγώ.

Μητέρα φύση, σε καλώ. Είσαι εδώ; Είσαι εδώ;
Ουράνιο τόξο που να βρω πριν τον γκρεμό, μες στο χαμό;

Μητέρα φύση, πως να ζω; Θα είσαι εδώ; Θα είσαι εδώ;
Αν θα σε χάσω, θα χαθώ. Να είσαι εδώ, για πάντα εδώ!

Στέλλα Πετρίδου
Το ποίημα απέσπασε την τρίτη θέση στο  Διεθνή Ποιητικό Διαγωνισμό «Περιβάλλον – Μητέρα Φύση» από τη Διεθνή Ένωση Ελλήνων Δημιουργών και το Μη Κυβερνητικό, Μη Κερδοσκοπικό Οργανισμό «Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΤΡΟΧΙΑ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ», στη Θεσσαλονίκη, στη GALLERY ΕΛ., την Τετάρτη 21 Ιουνίου 2017. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου