Παλεύω μέσα σε όνειρα γυμνά
κι αλήθειες που πονάνε το μυαλό
το πρόσωπό σου στον καθρέφτη
Έλα για λίγο στο βυθό μου,
άνοιξη της σκέψης μου, να σε χαρώ,
στο φως της μέρας δώσε μου
γουλιά απ’ το ποτήρι σου να πιω.
Γίνε ανάσταση γλυκιά,
δώρο ζεστό, αληθινό,
πριν έρθει πάλι το σκοτάδι
και χάσω τη μορφή σου,
όνειρό μου απατηλό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου