απόστασης δεσμός
ψυχής που φύλαξε αγνό
το πιο ζεστό φιλί της
στο όνειρο ξαπλώνοντας
αγκαλιαστή στην άμμο
τ' αστέρι κείνο το κρυφό
ποθώντας σαν κοιτούσε
όρκο βαρύ ορθώνοντας
σε γόρδιο δεσμό
εμπόδιο να μη σταθεί
στη βάναυση φυγή του.
Μα σαν η μέρα άπλωσε
και σκέπασε τ' αστέρι
ελπίδα στο βασίλεμα
άνοιξη να το βρει
χίλιες ευχές να ποτιστεί
χαρά να το φιλέψει
να ρίξει γέφυρα η ζωή
κι ο έρωτας να αναγεννηθεί.Στέλλα Πετρίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου