Τρίτη 31 Μαΐου 2016

Ένα ποίημα του Φεντερίκο Γκαρσία Λόρκα

Σονέτο του γλυκού παραπόνου

Φοβάμαι μη χάσω το θαύμα
των αγαλμάτινων ματιών σου και τη μελωδία
που μου αποθέτει τη νύχτα στο μάγουλο
το μοναχικό ρόδο της ανάσας σου
Πονώ που είμαι σε τούτη την όχθη
κορμός δίχως κλαδιά μα πιότερο λυπάμαι
που δεν έχω τον ανθό, πόλφο ή πηλό
για το σκουλήκι του μαρτυρίου μου.
Αν είσαι εσύ ο κρυμμένος μου θησαυρός
αν είσαι εσύ ο σταυρός και ο υγρός μου πόνος,
αν είμαι το σκυλί της αρχοντιάς σου
μη με αφήσεις να χάσω ό,τι έχω κερδίσει

Κυριακή 29 Μαΐου 2016

Το παιδί..

Μύριοι κι απόψε οι νεκροί
μάνα που κλαίει το παιδί
μα ποιος την βλέπει;

Στου σκοτωμένου την αυλή
κύμα φρικτό οι σπαραγμοί
στα βράχια πέφτει.

Σκέπασε ρούχο το νερό
πλέει μονάχο του αδειανό
κάτι του λείπει.

Τετάρτη 25 Μαΐου 2016

Περίπατος στη θάλασσα..

Κι όταν θα θες να ονειρεύεσαι να το κάνεις,
να φοράς τον ήλιο στα μαλλιά και στην καρδιά σου να' χεις το φεγγάρι,
στα μάτια μια πανσέληνο έρωτα να θυμίζει,
ν' αναζητά των άστρων της την ήρεμη πηγή
που ποιος και τι δε θα 'δινε να πιει απ' το νερό της.

Και σα στρωθείς καυτός σιμά στον κάμπο ν' αποστάσεις,
περαστικός μες στης νυχτιάς τ' αγιάζι τ' αλμυρό
και χείλη σου σα μαγευτούν απ' το νερό της λίμνης,
γυμνό σα στάζει δροσερό, γλυκό σαν να' ναι μέλι,
χαμόγελο να ποτιστείς, η αγρίμια να ημερέψει.

Κι όταν χαθείς ταξιδευτά στον κήπο τον μεγάλο,
π' ακούς το θρόισμα των φύλλων της γαλανής αυλής 
και τα πουλιά που κελαηδούν σαν πλέκουνε τραγούδια,
ρίξε στην άμμο μιαν ευχή να την ευρεί το κύμα,
η θάλασσα είναι μπροστά, άσ' τ' όνειρο ν' ανθίσει!

 Στέλλα Πετρίδου

Τρίτη 24 Μαΐου 2016

Αλήθεια και στίχος..

Κι όταν η ποίηση θα γίνεται βίωμα
κι όταν ο στίχος της δάκρυ θα ρέει
κάποια μουτζούρα θα κρύβει την πίκρα του
για να μπορεί στα κρυφά να αναπνέει.

Κανείς στο στίχο ποτέ δεν εγέλασε
κι ας τον απέφευγε το 'νιωθε πάντα
πως την ανάμνηση εκείνος την κέρασε
να μείνει άσπιλη αλήθεια στο διάβα.

Στέλλα Πετρίδου

Δευτέρα 23 Μαΐου 2016

Γιορτή λόγου και τέχνης..

 Στα πλαίσια των ανοιξιάτικων εκδηλώσεων των γιορτών λόγου και τέχνης για το 2016, στο Πνευματικό Κέντρο Πετρούπολης θα πραγματοποιηθεί στις 26 Μαΐου η 9η συνάντηση σύγχρονων δημιουργών και στις 27 Μαΐου το 8ο συμπόσιο για την αρχαία Ελλάδα. Η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους.

Υπομονής στρατιώτης..

Και ξέρεις τι συμβαίνει όταν προσμένουμε κάτι πολύ 
και τελικά πέφτουν στο κενό οι προσδοκίες μας;
Χάνουμε τη γη κάτω απ’ τα πόδια μας. 
Και κλαψουρίζουμε, γιατί δεν το αξίζαμε λέμε το κακό 
κι ήταν τόσο μα τόσο άδικο το «δώρο» ετούτο της ζωής.
Μα πώς θα έρθει η ευτυχία αν δεν πονέσουμε γι’ αυτήν; 
Πώς θα ’ρθει η λύτρωση να χτυπήσει την πόρτα της ψυχής μας 
αν τούτη δε παλέψει για καιρό στα υπόγεια του πιο χαμένου χρόνου, 
της πιο ανέραστης πανάθλιας σαπίλας;

Τρόμος σα φαίνεται μπροστά της και πέλαγο βαθύ, 
και το φαράγγι της καυτό σαν τ’ όνειρο σωπαίνει, 
σφαίρα την πάει κι οδηγός, υπομονής στρατιώτης, 
στην πιο όμορφη κοιλάδα του ποθητού φωτός της.

Στέλλα Πετρίδου

Σάββατο 21 Μαΐου 2016

Spoken-The prophecy

Με χαρά σας παρουσιάζουμε τη νέα ταινία θρίλερ του Φίλιππου Καραγιώργη «Spoken-The prophecy», στην οποία συμμετέχει ο έτερος συνεργάτης της σελίδας Παντελής Γάτης.
Η ταινία γυρίστηκε το χειμώνα που μας πέρασε και ήδη προβάλλεται στο youtube. 
Πρόκειται για μια ερασιτεχνική προσπάθεια ορεξάτων ανθρώπων, οι οποίοι με τη σκηνοθετική επιμέλεια του Φίλιππου Καραγιώργη, έδωσαν ένα πολύ όμορφο αποτέλεσμα. Η ταινία διαδραματίζεται εξ ολοκλήρου στο νησί των Οινουσσών και διεγείρει την περιέργεια του θεατή για την εξέλιξη της υπόθεσης προκαλώντας του αντικρουόμενα συναισθήματα.
Η υπόθεση:
Ένα καταραμένο κουτί αποτελεί την πηγή του κακού. Μια φιλική παρέα στις Οινούσσες το ανακαλύπτει, διακρίνοντας ότι μέσα του περιέχεται μια κατάρα 500 ετών. Η κατάρα ενισχύεται από το μεγάλο αριθμό των παγιδευμένων ψυχών που χάνονται και που πηγάζουν από το εκδικητικό πνεύμα της μάγισσας Βικτωρίας. Φοβούμενοι για το μέλλον τους οι ήρωες της ταινίας θα προσπαθήσουν να ξεφύγουν από αυτήν. Η ελπίδα της διαφυγής,

Παρασκευή 20 Μαΐου 2016

Μάνα και γιος..

Μάνα και γιος
και γόρδιος δεσμός
κι ο αποχωρισμός
σα μπούσουλας
σε ιστορία ναυτικού
που αγάπη πάντα ψάχνει,
αγάπη έχει στα στήθη του
κι αγάπη νοσταλγεί.
Σε κείνο το μικρό νησί,
που το μυαλό αλητεύει,
στέκει η καρδιά και καρτερεί
ξανά να το χαρεί.


 Στέλλα Πετρίδου
Από την ποιητική συλλογή "Αποχωρισμός"

Δείτε το ομότιτλο τραγούδι της συλλογής στο youtube:



Πέμπτη 19 Μαΐου 2016

Η Γενοκτονία των Ποντίων..

19 Μαΐου ημέρα μνήμης.  
Η Βουλή των Ελλήνων, αν και καθυστερημένα, ψήφισε ομόφωνα στις 24 Φεβρουαρίου 1994 την επίσημη ανακήρυξη της ημέρας αυτής ως ημέρα μνήμης για τη Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού.  
Η γενοκτονία των Ποντίων αποτελεί τη δεύτερη μεγάλη γενοκτονία του εικοστού αιώνα (1916-1923), καθώς απαριθμεί 353.000 νεκρούς.


Τετάρτη 18 Μαΐου 2016

Όνειρα..


Το σημαντικό της υπόθεσης είναι
ότι ο άνθρωπος εξακολουθεί και κάνει όνειρα
ακόμη κι όταν όλα φαντάζουν νεκρά!
Τα όνειρα δεν έχουν όρια!
Τα όνειρα νικούν τα πάντα!

Στέλλα Πετρίδου

Δευτέρα 16 Μαΐου 2016

Ο φίλος..


Έχω ένα φίλο που τον νοιάζομαι πραγματικά.
Του αφιερώνω χρόνο και τον ακούω,
κυρίως όταν πνίγεται μέσα σε χιλιάδες
δικά του προβλήματα,
σε ναυάγια δικά του μεγάλα.
Δεν του χαϊδεύω τα αφτιά.
Δεν είμαι για να του χρυσώνω το χάπι.
Του λέω τη γνώμη μου, τον συμβουλεύω
και που και που του φωνάζω,
όταν  παραστρατεί χωρίς να το ξέρει,
χωρίς να τον νοιάζει κι όταν μεθά.
Έχει χιλιάδες ελαττώματα,
που ώρες ώρες με εκνευρίζουν αφάνταστα,
όμως έχει το ένα και  το σημαντικό,
αυτό που με κάνει να ξεχνάω όλα τα υπόλοιπα,
να μη μιλώ, να μη γκρινιάζω.
Μια τρυφερή καρδιά,
έτοιμη να ανοίξει την αγκαλιά της
και να με τυλίξει στα σωθικά της,
όποτε νιώσω την ανάγκη να το κάνω
Η συγχώρεση είναι όρος απαράβατος
και για τους δυο μας.
Άνθρωποι είμαστε κι όχι θεοί.
Δεν του εκδηλώνω την αδυναμία μου,
αλλά κατά βάθος το ξέρει.
Η αγάπη μου για κείνον
είναι ο δεσμός που ενώνει
τη ψυχή μου με την ψυχή του,
το κενό μου με το κενό του,
την πορεία μου με την πορεία του,
την ύπαρξή μου με τη δική του.
Έχω ένα φίλο κι είμαι ευτυχισμένη!

Στέλλα Πετρίδου

Σάββατο 14 Μαΐου 2016

Καλοκαίρι..

 
   Και μύρισε Μάης! Το καλοκαίρι θα κάνει και πάλι την εμφάνιση του! Ελάτε να το προϋπαντήσουμε όλοι μαζί! Εμπρός βήμα ταχύ!
   Οι αδειανές το χειμώνα παράλιες θα φορέσουν και πάλι τα γιορτινά τους, τα βότσαλα θα γεμίσουν φωνές κι η άμμος θα κολλά στο γεμάτο ελαία κορμί. Αυτή η σπαστικιά άμμος που μπαίνει στα πιο παράξενα και περίεργα σημεία, αυτή που θυμίζει ότι από χώμα γεννηθήκαμε και χώμα θα καταντήσουμε σύμφωνα με τις Γραφές.
   Νέα γυαλιά ηλίου, μαγιό, μπικίνι και βερμούδες θα ακολουθήσουν την νέα τάση μόδας. Ευκαιρία για τους λιμοκοντόρους με το ζελεδιασμένο μαλλί να επιδείξουν τις ικανότητες τους στις ρακέτες και στο καμάκι. Ζιγκολό μιας χρήσης! Φωνές μαμάδων να κυνηγούν τα μικρά τους για μια μπουκιά φαγητού, κοιτώντας αριστερά και δεξιά με την άκρη του ματιού τους κατά ποσό μετράει η μπογιά τους ακόμα, πόσα κιλά βλέμματος αξίζει η αρχοντιά τους. Οι μπαμπάδες με το ύφος το σοβαρό, το «και καλά» εγώ είμαι εγώ και τα έχω βρει με την πάρτη μου, κρυμμένοι πίσω από ένα φτηνιάρικο γυαλί ηλίου, να ονειρεύονται σεξουαλικές περιπτύξεις με την δεσποινίδα απέναντι, το μυαλό τους να ταξιδεύει εκεί που η καρδιά θέλει να βρίσκεται, εκεί που ο πόθος τους ταξιδεύει. Να τοποθετούν μια κάποια κρέμα κατά των εγκαυμάτων στην σύντροφό τους, με ζωγραφισμένη την αηδία στο πρόσωπό τους.
   Ο χρόνος όλα τα σκοτώνει, όλα τα θεριεύει. Καλοκαίρι λοιπόν η εποχή την ξεγνοιασιάς. Εμπρός βήμα ταχύ! Η δεσποινίς να ξεκινά από πολύ πρωί την προετοιμασία της, ώρες ολάκαιρες, με μόνο μια σκέψη να περνά στο μυαλό της : Θα αρέσω ή δε θα αρέσω; Κόπηκα η γκαβή, μονολογεί ξυρίζοντας το άτριχο κορμί της. Γεμάτη άγχος για το αν αυτό θα είναι το καλοκαίρι της ζωής της, αυτό που η ζώνη αγνότητας θα λυθεί.
   Καλοκαίρι λοιπόν. Ελάτε να το προϋπαντήσουμε όλοι μαζί!

Παρασκευή 13 Μαΐου 2016

Τετάρτη 11 Μαΐου 2016

Το πρώτο βήμα..


ΞΕΚΙΝΩΝΤΑΣ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

Κι ο ορίζοντας κρύβει μυστικά
σπαρμένα απ΄ άκρη σ΄ άκρη
και πειρατής εγώ
τους θησαυρούς του
ξεκινώ να βρω.

Πουλιά μου εσείς στον ουρανό,
ήλιε, φεγγάρι μου κι αστέρια,
μην είδατε κάποια σπηλιά
που τη φυλούν γοργόνες;

Φωτίστε μου το διάβα μου
σιμά να φτάσω στο βυθό,
ν΄ ανακαλύψω τις στιγμές
π΄ αξίζουνε χρυσάφι.

Και γνώση,
γνώση να πάρω μαγική,
να κλέψω τη σοφία
και να γυρίσω στο νησί
θαλασσοπόρος λύκος

μ΄ άσπρο μαλλί,
με γέρικο κορμί,
να ΄χω ιστορίες μπόλικες
σ΄ όποιον ρωτά να λέω.


Στέλλα Πετρίδου 
Από την ποιητική συλλογή "Αποχωρισμός"

Δευτέρα 9 Μαΐου 2016

Η δύναμη της αγάπης..


Η αγάπη μου για σένα
θα σταματήσει όταν ένας
κουφός ζωγράφος θα καταφέρει να
ζωγραφίσει τον ήχο που κάνει
το τριαντάφυλλο πέφτοντας
σε κρυστάλλινο πάτωμα...

Στιχάκι ημερολογίου

Κυριακή 8 Μαΐου 2016

Η μάνα..

Και τη θωρείς μια τέτοια αγάπη δεδομένη. 
Πρέπει να σ΄ αγαπάει. 
Αυτή σε πόθησε, 
αυτή σε θέλησε, 
αυτή σε ένιωσε στα σπλάχνα της,
αυτή σε γέννησε.
Αυτή δε θα λυγίσει στην πορεία σου.
Τα βράδια στα σκοτάδια σου, εκεί,
για σένα θα προσευχηθεί,
αυτή τις παιδικές πληγές σου,
αυτή και τις αρρώστιες σου,
αυτή θα τις γιατρέψει.
Βαρύ το χρέος.
Μάνα αητός.
Ορατός κι αόρατος προστάτης
και φρουρός,
ο πιο δικός σου άγγελος,
που κλαίει στον πόνο σου,
χαίρεται στη χαρά σου,
προσεύχεται τις μέρες σου,
χαρά,
χαρά να τις ποτίζει.
Κι ακολουθεί τον ίσκιο σου πιστά,
μην τύχει και στη ζάλη σου
χαθείς και τη γυρέψεις.

Στέλλα Πετρίδου