Σάββατο 30 Απριλίου 2016

Ονειρεύομαι

Ονειρεύομαι ένα όμορφο αύριο
μ΄ούτε ένα σημάδι στυφό
να θυμίζει παράνομο κοίταγμα
σε ρηχό ξεβαμμένο ουρανό.

Ονειρεύομαι, αλλάζω την όψη του
μ΄ ένα σάλτο κοντά του να φτάσω,
ξεπληρώνω οφειλές προγενέστερες
μην περάσει και πάλι το χάσω.

Ονειρεύομαι ένα όμορφο αύριο,
δεν αργεί, να το δω περιμένει.

Στέλλα Πετρίδου


Παρασκευή 22 Απριλίου 2016

Βροχή των αστεριών..

Παρασκευή σήμερα και σας έχω μια έκπληξη. Αργά το βράδυ οι Λυρίδες έχουν την τιμητική τους. Μέχρι και τα ξημερώματα του Σαββάτου κάντε μια βόλτα στο φεγγάρι, απλώστε το βλέμμα σας στον ουρανό, καθώς κάτι όμορφο πρόκειται να συμβεί. Οι Λυρίδες θα στήσουνε χορό και η πρώτη ανοιξιάτικη βροχή των διαττόντων αυτών αστέρων υπόσχονται να σας χαρίσουν ένα από τα πιο εντυπωσιακά θεάματα που έχετε δει ποτέ.
Για το ποιες είναι οι Λυρίδες κάναμε λόγο από το πρώτο κιόλας άρθρο σε αυτό το μπλογκ. Πεφταστέρια, που το όνομά τους είναι εμπνευσμένο από τον αστερισμό της Λύρας και κυρίως από τον αστέρα Βέγα (Άλφα Λύρας), το πιο λαμπρό άστρο του αστερισμού αυτού και το δεύτερο φωτεινότερο άστρο του νυχτερινού ουρανού του βόρειου ημισφαιρίου.
Λέγεται βέβαια πως η πραγματική πηγή προέλευσης των Λυρίδων είναι άλλη, συγκεκριμένα ο κομήτης C/1861 "Θάτσερ", ο οποίος κάθε χρόνο διασταυρώνεται με την τροχιά της γης και αποτέλεσμα αυτής της διασταύρωσης είναι μία πελώρια ουρά από σκόνη και σωματίδια που αποσπώνται και γίνονται ορατά με γυμνό μάτι.
Εμείς, ως ρομαντικοί του είδους, μένουμε πιστοί στην πρώτη εξήγηση της προέλευσης του φαινομένου των Λυρίδων και περιμένουμε σήμερα την κορύφωσή του, παρόλο που, λόγω της πανσελήνου την Πέμπτη, ο ουρανός δε θα είναι απόλυτα σκοτεινός για να το απολαύσουμε στο έπακρο. Ωστόσο το θέαμα αναμένεται εντυπωσιακό.


Πέμπτη 21 Απριλίου 2016

Σαν σήμερα..


Κι έμελλε η "εθνοσωτήριος επανάσταση"
πληγή να γίνει απάντων των Ελλήνων
και των συνεχιστών η κόλαση.
Κι εσύ, 
θλιμμένη γη της λεμονιάς,
της ελιάς, 
με τι καημό μαραίνεσαι
και πόσο δάκρυ στάζεις!

Δευτέρα 18 Απριλίου 2016

Φυγή..


Αφήνομαι,
στον ουρανό τον γαλανό
αφήνομαι.
Φύσηξε λίγο αεράκι ξεχασμένο,
δροσερή η αύρα σου,
τη δίψα του κορμιού μου
να ξεκάνει,
λίγο τα μάτια μου να κλείσω
και στο βυθό της σκέψης μου
να μου φανερωθώ.

Τετάρτη 13 Απριλίου 2016

Της περιπλάνησης


Στων ματιών σου τη βαθιά περιπλάνηση
δειλά βαδίζω, κήπους θωρώ.
Λιβάδι οι σκέψεις, ποτάμι οι λέξεις
κι ένας ήλιος αγάπης, που χρώματα αλλάζει,
χρώματα απλώνει, χαμογελά.

Μες στων ματιών σου γαλάζιο βήμα,
παράδεισος του ονείρου μου η μέθη,
τραγούδι της ψυχής μου σιωπηλό
και όαση της ομορφιάς τοπίο.

Ταξίδι η ματιά σου, προσκυνώ,
σε μαγικές αυλές το νου πλανεύει
και παραμύθι πλέκει γιορτινό,
μ’ αγάπης νήμα τον πόθο υφαίνει.

Στων ματιών σου τη βαθιά περιπλάνηση
δειλά βαδίζω και καρτερώ,
στην μιαν αγάπη που νοσταλγώ,
εκεί να σε βρω κι ας χαθώ.

Στέλλα Πετρίδου
"Μίλα μου γι΄ αγάπη"

Τρίτη 12 Απριλίου 2016

Της μετανάστευσης


-Δέκα  χρονών λιπόθυμη, μονάχη μες τους δρόμους,
μουτζουρωμένα χρώματα φορούσες στην ποδιά,
σε μάζεψαν χαράματα μέσα απ’ τους υπονόμους,
σαν έκρυβες τους φόβους σου στης νύχτας τα στενά.

Τα χέρια σκέπαζες μη δουν μ’ ένα μικρό μαντήλι,
την ιστορία που ’λεγαν κρυφά οι μελανιές
και παγωμένα κοίταζες τα ολόλευκα τους ρούχα,
σαν έσκυβαν επάνω σου να κλείσουν τις πληγές.

Μικρό κορίτσι κι όμορφο με τα θλιμμένα μάτια,
στους ώμους σου ανέμιζαν τα καστανά μαλλιά.
Πώς τη μικρή σου την καρδιά την έκαναν κομμάτια,
με τα σφιγμένα χείλη σου δεν έβγαζες μιλιά.

Σε χώρα ξένη κι εχθρική σε φέραν Χασισέ μου,
έτσι στη δείξαν στην αρχή ξυπόλητες καρδιές.
Μα πώς μονάχη βρέθηκες χαράματα για πες μου,
το παραμύθι της ζωής ξεκίνησε να λες.

-Μια θάλασσα μας τάξανε πως θα ’τανε η ζωή μας
και μία βάρκα με κουπιά που ψάχνει για στεριά.
Για μιαν αλλιώτικη ζωή ξεκίνησε η ευχή μας
και λίγα νούμερα κρυφά στο σώμα χαρακιά.

Πατέρα μου δεν πρόλαβα μονάχη να σε σώσω,
το χέρι σου το άφησα στο κύμα το βαθύ
κι εγώ λουλούδι στο βοριά πώς να επιβιώσω,
μικρό κορίτσι σ’ άλλη γη, σε ξένη φυλακή;

Σε τρύπια ρούχα έκρυβα δειλά το μυστικό μου,
τη μάνα μου, τ’ αδέρφια μου, που τ’ άφησα μακριά.
Αχ, ποιος στα στήθη να ’γραφε ξανά το ριζικό μου,
πόσο πολύ νοστάλγησα πατρίδα, ξενιτιά!

Στη Γερμανία πάρε με, μάνα μου, στεναγμέ μου,
εκεί που ανεμίζαμε στα όνειρα μαζί,
έλα τη θλίψη διώξε μου, μονάκριβε καημέ μου,
να νιώσω πως στα χέρια σου ακόμα είμαι παιδί.


Στέλλα Πετρίδου
"Μίλα μου γι΄ αγάπη"


Δευτέρα 11 Απριλίου 2016

Το ζύγι


Ένα ποτήρι στεναγμός,
δυο δάχτυλα αγάπης
και μπόλικο πασπάλισμα
ατέλειωτης σιωπής.
Τόσο ζυγίζει η θάλασσα.

Στέλλα Πετρίδου
"Μίλα μου γι΄ αγάπη"

Παρασκευή 8 Απριλίου 2016

Ομορφιά..

Ο κόσμος έχει τόση ομορφιά γύρω του,
που,
όπου κι αν κοιτάξεις χαμογελάς!
Αρκεί, 
να βλέπεις μέσα από τα πολλά, 
τα όμορφα! 
Εμείς! 
Εμείς τα ομορφαίνουμε! 

Εμείς και η ψυχή μας!

Τετάρτη 6 Απριλίου 2016

Στιγμές



Μικρές απλοϊκές στιγμές,
τόσο μικρές,
που μένουν για πάντα
αναλλοίωτα μεγάλες.
Κι είναι ο χρόνος
καχεκτικά αδύναμος
να φτάσει την ανάμνηση,
σκαλί σκαλί,
στο θρόνο της απάνω
αφέντης, κερδισμένος.

Στέλλα Πετρίδου